Γεια σας,bloggers μου!

Αυτό είναι το πρώτο μου blog και θα έχει σχέση με τον κόσμο των συνομηλίκων μου,τον κόσμο των εφήβων!Όλα χωράνε εδώ:νεανικοί προβληματισμοί,σχέδια για το μέλλον,τα παράξενα της ημέρας,σκέψεις,σχόλια και πολλά άλλα.Οποιεσδήποτε παρατηρήσεις-απόψεις σχετικά με τα θέματα που πραγματεύομαι είναι απολύτως καλοδεχούμενες!Παρακάτω είναι το πρώτο μου άρθρο και ασχολείται με...θα δείτε!Τα λέμε!

Νιώθεις Peer-pressurismenos;

Πολλές φορές άθελά μας,ελπίζω όχι εσκεμμένα,ασκούμε πίεση στους γύρω μας ή ασυναίσθητα δεχόμαστε οι ίδιοι πίεση ,με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε.Το φαινόμενο αυτό,που παρατηρείται συνήθως κατά την εφηβεία,όταν γίνεται μεταξύ συνομηλίκων ονομάζεται «peer pressure» (πίεση από συνομηλίκους).

Πολλοί  «προχωρημένοι» τύποι κάνουν συχνά τους συμμαθητές τους που είναι διαφορετικοί να νιώθουν άσχημα και να αισθάνονται παρείσακτοι.Αυτό επιτυγχάνεται με τον κοινωνικό αποκλεισμό,δηλαδή την απομόνωση του ατόμου.Η ψυχολογική αυτή βία που ασκούν στους άλλους τους κάνει να αισθάνονται καλύτεροι και πιο δυνάτοι,μιας και οι ίδιοι είναι συνήθως άνθρωποι κενοί,με,το πιστεύετε ή όχι ,πολλές ανασφάλειες και χαμηλή αυτοπεποίθηση.

Από την άλλη,τα άτομα που δέχονται την πίεση είναι συνήθως ιδιαίτερα ευάλωτα και ανίκανα να υποστηρίξουν την άποψή τους.Προσπαθούν να «γραπωθούνε» από κάτι για να γίνουν ένα με τους υπόλοιπους,να νιώθουν μέρος μιας ομάδας,να μην διαφέρουν.Αυτό τους δημιουργεί άγχος ,μια απερίγραπτη βιασύνη να αφομοιωθούν από το κοινωνικό σύνολο.Έτσι,οδηγούνται σε ενέργειες που είτε γνωρίζουν πως δεν είναι σωστές,ή απλά δε θέλουν να προβούν σε αυτές,ή ,ακόμα χειρότερα,και τα δύο,π.χ. οι επικίνδυνοι ελιγμοί με τα μηχανάκια,το κάπνισμα,τα ναρκωτικά,είναι λίγες από αυτές.Στο τέλος,μεταμορφώνονται σε κάτι που δεν είναι ο εαυτός τους,αλλά κάτι που θέλουν οι άλλοι να είναι.Το αποτέλεσμα όλης αυτής της πορείας,αν στη χειρότερη περίπτωση δεν είναι κάποιο πρόβλημα υγείας,δεν παύει να είναι ανεπαρκές.Το άτομο θα συνεχίσει να νιώθει ανολοκλήρωτο και μόνο,αφού δεν έχει κάνει κάτι για τον ίδιο παρά μόνο για τους άλλους.

Βέβαια η πίεση που δεχόμαστε από τους συνομηλίκους μας μπορεί να είναι και θετική.Κάποιος π.χ. μπορεί να ενθαρρυνθεί από τους φίλους του και να ασχοληθεί με τον αθλητισμό.

Πάντως η αρνητική πλευρά του φαινομένου αντιμετωπίζεται κυρίως με ψυχολογική υποστήριξη και ενίσχυση της προσωπικής αυτοεκτίμησης του ατόμου.Ο ρόλος της οικογένειας και των πραγματικών φίλων είναι πολύ σημαντικός.Ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός και πρέπει να αποδεχτεί τη διαφορετικότητά του για να μπορέσουν και οι υπόλοιποι να τον μιμηθούν.

Μαριάννα